NBA-trends – Wat te denken van 5-0 Cavs en nieuwe Knicks-aanval

Tien dagen na de start van het NBA-seizoen is er heel weinig – afgezien van de Oklahoma City Thunder die dominant lijkt met vier opeenvolgende overwinningen met dubbele cijfers – dat we zeker weten.

Golden State Warriors-coach Steve Kerr gebruikt zijn grootste rotatie ooit terwijl hij door de dingen navigeert zonder Stephen Curry, die out is met een enkelblessure. En de Philadelphia 76ers, die woensdagavond thuis tegen de Detroit Pistons vielen, hebben geen andere keuze dan werk in uitvoering te zijn terwijl ze wachten op het debuut van Paul George en Joel Embiid in 2024-2025.

Ondertussen lijken andere trends vaste voet aan de grond te krijgen. De door JJ Redick gecoachte Los Angeles Lakers lijken al vroeg meer toegewijd aan het doen van de kleine dingen. Paolo Banchero en de Orlando Magic, laatste in de driepunters tijdens het seizoen 2023-2024, lijken plotseling klaar om naar believen triples te lanceren. Het is begrijpelijk dat de New York Knicks, die vlak voor het trainingskamp de grootste ruil van het seizoen maakten, er nog steeds uitzien alsof ze aan beide kanten van het veld nog genoeg te bedenken hebben.

Hier hebben we gekeken naar enkele hoogtepunten uit het begin van het seizoen – van een deelnemer aan de Eastern Conference die uit de poort is gesprint, Ja Morant’s spel in de lucht en een duo uit New York dat door vroege groeipijnen heen moest.

Ga naar een sectie:
Waarom de 5-0 Cavs aan het cruisen zijn
Heeft New York zojuist KAT ontgrendeld?
De zwevende dubbeltjes van Ja Morant
Kleine steekproefgrootte theater

Waarom de 5-0 Cavs er zo gevaarlijk uitzien onder Atkinson

Toen de Cavaliers maandag voor de rust de bezoekende kleedkamer in Madison Square Garden binnengingen, hadden ze al een idee van wat ze moesten oplossen.

Maar voor het geval ze dat niet deden, zorgde Kenny Atkinson ervoor dat hij het punt duidelijk maakte. De nieuwe coach van Cleveland liet zijn team balbezit zien vanaf het eerste kwart, waarin de Knicks drie opeenvolgende 3’s misten, maar elke aanvallende rebound pakten om uiteindelijk Mikal Bridges een lay-up te bezorgen.

New York had alleen al in de eerste helft elf aanvallende rebounds, en Atkinson vond dat de film op zichzelf genoeg zei – zo veel dat hij de kleedkamer uit stormde nadat hij hem aan het team had laten zien.

“Dat was de eerste keer dat hij echt zo boos op ons werd, dus we wisten dat het echt was”, zei bewaker Darius Garland, die 14 van zijn game-high 34 punten had in het vierde kwart, na de wedstrijd.

Cleveland moet nog steeds wennen aan de stijl van Atkinson. Maar de Cavs, die voor het eerst sinds 2016 5-0 staan, zijn blij met wat ze van hem krijgen, en omgekeerd. Voorbeeld: tijdens hun eerste vijf wedstrijden versloegen de Cavs hun tegenstanders met 11,3 punten per 100 bezittingen toen Garland en Donovan Mitchell het woord deelden.

“Onze verdedigende kant van de bal is (al) heel goed. Meer aanval in ons repertoire krijgen is een must”, zei Garland na de overwinning van maandag. “Ik vind het leuk, omdat het ons vrijheid en ruimte geeft, en ons in feite in staat stelt om met lezen te spelen.”

De vrijheid omvat grote man Evan Mobley op een aantal verschillende manieren, van het gebruik van veel meer omgekeerde pick-and-rolls – bewakers zoals Garland en Donovan Mitchell zetten schermen voor Mobley – terwijl hij ook de voormalige Rookie of the Year runner-up de kans geeft om breng de bal naar het veld om meer overgangsmogelijkheden te creëren. Na het hele afgelopen seizoen 52 pick-and-roll-bezit te hebben gehad als balhandler, heeft Mobley in vier wedstrijden al 26 van dergelijke bezittingen op zijn naam staan.)

Die strategie – de moeite waard om na te streven in de hoop het allround spel van de 23-jarige Mobley te vormen – zou Cleveland een verscheidenheid aan manieren moeten geven om aan te vallen, in plaats van dat het een jouw-beurt-mijn-beurt-benadering is. tussen Garland en Mitchell.

“Ik zou zeggen dat dit 70% van mijn (sollicitatie)gesprek was”, zei Atkinson. “Hoe gaan we Evan gebruiken? Hoe gaan we zijn spel laten groeien?”

Mitchell suggereerde eerder deze week dat dit het meest verbonden stuk basketbal is dat de kern van het team (Mitchell, Garland, Mobley en Jarrett Allen) heeft gespeeld. Maar hij zei ook dat het het mandaat van het team zou zijn om van nacht tot nacht hetzelfde niveau van focus te behouden.

“Ik denk dat de vraag (die helpt verduidelijken) of we een kampioensteam kunnen worden – en ik denk dat we dat kunnen – is: ‘Kunnen we consistent zijn?'” zei Mitchell.

Morant’s elite-hangtime zorgt voor spannende emmers

Met een gelijke stand van 116 en met nog iets meer dan 2½ minuut te gaan in de seizoensopener van de Memphis Grizzlies tegen de Utah Jazz, kronkelde Ja Morant vanaf de top van de boog de verf in.

Toen hij versnelde en zijn voeten verliet, stonden zowel bewaker Keyonte George als middelste Walker Kessler zo hoog als ze konden om het potentiële schot af te weren. De 2 meter lange Kessler sprong zelfs mee met Morant in een poging de aanstaande poging te blokkeren. Lauri Markkanen las ondertussen de lichaamsuitlijning van Morant en begon langzaam vals te spelen vanaf de basislijn om Grizzlies grote man Jay Huff bij de driepuntslijn te betwisten.

Door de snelle reeks gebeurtenissen kon Santi Aldama van Memphis vanuit de hoek naar de basket kruipen. En Morant, die op de een of andere manier nog steeds zweefde, gaf een pass richting Aldama, wiens aanwezigheid aan de rand de verdedigers totaal overrompelde. De aanvaller voltooide een omgekeerde lay-up om de gelijke stand te doorbreken.

Eén spel later deed Morant het in wezen opnieuw, rijdend en springend terwijl de Jazz-verdediging instortte en Aldama op bijna dezelfde plek aantrof.

De levitatie van Morant, die de Grizzlies die avond naar de overwinning hielp, is niets nieuws. Maar na vorig seizoen slechts negen wedstrijden te hebben gespeeld vanwege schorsing en blessure, is het opmerkelijk om te zien hoe hij terugkeert naar ijskoude verdedigers die geen idee hebben of de superster van plan is te schieten of te passen als hij overeind komt.

Hij is verre van de enige speler die gebruik maakt van jumppasses – Pacers-ster Tyrese Haliburton gooit meer dan wie dan ook – maar Morant’s vermogen om wrede dunks naar beneden te gooien, maar ook het zweefvermogen om langer in de lucht te blijven hangen dan andere spelers – geeft hem aanzienlijke keuzemogelijkheden. Het is zijn eigen basketbalversie van een run-pass-optie.

“Het gaat uiteindelijk om wat zij zien (wat andere spelers niet kunnen zien)”, zei Knicks-coach Tom Thibodeau, die een productieve jump-passer coachte in Derrick Rose bij de Bulls.

“Ze zien dingen en kunnen een goed uiterlijk creëren op basis van de manier waarop ze worden verdedigd. Ze kunnen nadenken en zien: ‘Oh, deze man kijkt naar de bal, dus laat ik daar een spel van maken. En zij hebben over het algemeen het vermogen om een ​​verdediging met hun ogen af ​​te kijken, waardoor open schoten ontstaan.”

Sinds de start van het seizoen 2022-2023 is Morant gemiddeld 45 meter van de grond gesprongen om zijn passes te geven, hoger dan welke speler in de competitie dan ook die minstens vier van dergelijke passes per wedstrijd gooit, volgens Second Spectrum. Van Morant’s 1.448 assists in de afgelopen ruim vier seizoenen zijn 344 daarvan, oftewel 23,7%, voortgekomen uit jump passes die hij heeft gemaakt.

De ontsnapping van KAT benadrukt de zich ontwikkelende aanval van New York

Een van de grootste vragen in de competitie dit seizoen: hoe zou de toevoeging van viervoudig All-Star Karl-Anthony Towns de samenstelling van de New York Knicks veranderen? Na drie wedstrijden waren de rendementen niet bepaald geweldig.

De Knicks waren in dat traject productief en stonden op de derde plaats qua aanvallende efficiëntie en vierde qua effectief velddoelpuntpercentage. Maar Towns, die vlak voor het trainingskamp werd verworven om de tweede ster te worden naast All-NBA-bewaker Jalen Brunson, scoorde gemiddeld 9,3 schoten per wedstrijd in zijn carrière en had in die periode slechts zes driepuntspogingen gelanceerd. De 28 velddoelpogingen van Towns waren de minste van alle Knicks-starters.

Brunson passeerde de bal slechts zes keer naar Towns in de nederlaag van maandag tegen de Cleveland Cavaliers, acht keer tegen de Indiana Pacers op vrijdag en acht keer tegen de Boston Celtics op de openingsavond. Ondanks dat hij pick-and-roll-partners was, belde Brunson – die vorig seizoen zelden de kans kreeg om met een open baan te spelen – vaak zijn eigen nummer in een poging de rand te bereiken wanneer Towns naar hem zocht. (Maandag kwam Towns pas in het derde kwartaal in aanraking met Brunson, toen hij uiteindelijk mede-Knicks-nieuwkomer Mikal Bridges assisteerde bij hoekschop 3.)

Simpel gezegd: de Knicks betrokken Towns niet genoeg om aan het seizoen te beginnen, en het heeft ertoe bijgedragen dat ze vanuit de diepte grondig beter presteerden. Tegenstanders behaalden gemiddeld 14 extra 3s per wedstrijd tijdens hun eerste drie wedstrijden – een omkering van het volumevoordeel dat New York een seizoen geleden genoot. (Donte DiVincenzo, die vorig seizoen het Knicks-franchiserecord voor 3s vestigde, werd naar Minnesota gestuurd als onderdeel van de Towns-handel. En Julius Randle, hoewel hij zelf geen scherpschutter was, stond op de vijfde plaats in de competitie door de afgelopen vier seizoenen te assisteren bij corner 3s. .)

De Knicks, die vorig seizoen de NBA aanvoerden in het aanvallende herstel, staan ​​in dit vroege stadium 22e, deels vanwege hun vijf-out-aanpak. De verdediging zou ook klaar kunnen zijn om terug te vallen ten opzichte van de top-10 van vorig seizoen, terwijl het team zich aanpast aan het hebben van Towns als backstop; vooral omdat de groten Mitchell Robinson en Precious Achiuwa beiden buitenspel stonden door een blessure.

Brunson, die de bal iets minder doorgeeft dan vorig seizoen als hij naar de basket rijdt, zei dat hij Towns er meer bij moet betrekken.

“Het is aan mij en aan ons om ervoor te zorgen dat we allemaal op dezelfde lijn zitten, en om ervoor te zorgen dat iedereen eet”, zei Brunson na het verlies tegen de Cavs. ‘Wat dat betreft moet ik mijn best doen. Ik moet me aanpassen en ik moet hem zien.’

Het duurde niet lang voordat de Knicks zich aanpasten, want Towns explodeerde woensdagavond voor 44 punten in een overwinning tegen de Miami Heat. Towns kreeg 11 catch-and-shoot-kansen tegen de Heat, zijn hoogste aantal sinds 2018. (The Knicks scoorden 40 triples als team, 10 meer dan enig ander duel dit seizoen.) Met dit indrukwekkende optreden scoort Towns gemiddeld 1,32 punten per directe wedstrijd. kies wanneer hij de screener is, het hoogste percentage van de NBA dit seizoen onder spelers om ten minste 50 on-ball-schermen in te stellen.

De volgende stap zal zijn dat Towns en Brunson hun offensieve schade tegelijkertijd aanrichten. De All-NBA point guard heeft, hoewel hij twee nieuwe, hoog scorende teamgenoten heeft geïntegreerd, op ongebruikelijke wijze verbinding gemaakt met slechts een derde van zijn schotpogingen in de afgelopen twee wedstrijden.

Kleinschalig theater: vier vroege trends om in de gaten te houden

• Antonius Davismisschien wel de meest dominante speler van de NBA die de campagne startte, behaalde gemiddeld 1,36 punten per verfcontact in de aanloop naar de wedstrijden van woensdag – het op een na hoogste cijfer in de competitie onder degenen met minstens 20 aanrakingen. (Alleen Atlanta Hawks-aanvaller Onyeka Okongwu scoorde meer.) De indrukwekkende cijfers van Davis komen te midden van de 3-2-start van de Lakers, en als 39-jarige LeBron James heeft hij het laagste gebruikspercentage (25,7%) van zijn 22-jarige carrière .

• DeMar DeRozan heeft nooit bekend gestaan ​​om zijn verdediging, wat een van de redenen was waarom analisten verdeeld waren over de vraag of de aanwinst van de 35-jarige de Sacramento Kings zou helpen de 14e verdediging van vorig seizoen te verbeteren. Maar gedurende vier wedstrijden leidt de swingman tot nu toe de verdediging van Sacramento met 3,3 afbuigingen per wedstrijd en 13 in totaal – een aantal dat hem tot de koploper in de competitie plaatst. DeRozan heeft ook minstens 20 punten gescoord in elke wedstrijd en heeft tijdens de eerste vier wedstrijden van het team in totaal 55% gescoord.

• De basisvijf van The Nuggets, Jamal Murray, Christian Braun, Michael Porter Jr., Aaron Gordon en Nikola Jokic, heeft min of meer zijn steentje bijgedragen door de tegenstanders met 25 punten in 104 minuten te verslaan, oftewel 11,8 punten per 100 balbezit. (De trend zette zich dinsdag voort tegen Brooklyn, toen de groep de Nets met acht versloeg in 26 minuten spelen.) Het is de bank, waar nog steeds de voormalige MVP-bewaker in zit. Russel Westbrook — dat was afschuwelijk, een voorsprong van 38 punten in de 72 minuten dat Denver met minstens twee reserven op het veld heeft gespeeld.

• The Knicks, die misschien wel de beste verdedigende vleugeltandem van de competitie hebben Bruggen en OG Anunobyleverden de meeste punten per iso-bezit (1,53) en het hoogste iso-scoringspercentage (63,2%) in op weg naar de wedstrijden van woensdag. Dat zijn de cijfers die New York naar beneden zal halen in de nasleep van het explosieve optreden van de Celtics op de openingsavond. Jayson Tatum scoorde die avond gemiddeld 2,3 punten per iso bij acht pogingen, de meest efficiënte wedstrijd uit zijn carrière met zoveel één-op-één-kansen.

Matt Williams van ESPN Research heeft aan dit verhaal bijgedragen.